Νέα δημοσίευση για Άνδρο & Andros Routes στην Ολλανδία !
Στo Lychnari – το τριμηνιαίο Ολλανδικό έντυπο και ηλεκτρονικό περιοδικό αφιερωμένο στη σύγχρονη Ελλάδα, που λειτουργεί από το 1987 – στο τεύχος του Ιουνίου παρουσιάστηκε ένα άρθρο του Gerard Kramer για το πως ερωτεύτηκε το νησί της Άνδρου, τις ομορφιές του, τα μονοπάτια και τους ανθρώπους του και αποφάσισε να μη φύγει ποτέ από αυτό!
Ενδεικτικά μέρος του άρθρου αναφέρει :
“…..Οι επόμενες οκτώ μέρες στην Άνδρο είναι για μένα μια αξέχαστη εμπειρία. Από τη μέρα που έφτασα νιώθω μεγάλη οικειότητα με το νησί αυτό και μάλιστα με έναν τρόπο που δεν τον έχω ξαναζήσει ποτέ. Μπορώ μόνο να το περιγράψω σαν το συναίσθημα επιστροφής στην πατρίδα. Αυτό το συναίσθημα γίνεται πιο έντονο με τον ευχάριστο τρόπο με τον οποίο μας συνοδεύουν και μας καθοδηγούν η Όλγα και οι υπόλοιποι εθελοντές της Andros Routes. Η Όλγα με τον ενθουσιασμό της ξέρει πώς να εμπνεύσει και να παρακινήσει την ομάδα μας. Τα όμορφα μονοπάτια, η φοβερή φύση, τα ειδυλλιακά χωριά, η φιλική και φιλόξενη υποδοχή των ντόπιων… Πρέπει να προσέξω να μην γίνω υπερβολικός. Το πεζοπορικό μέρος του ταξιδιού φαίνεται να είναι μια διαρκής κίνηση καθώς συντηρούμε τα μονοπάτια, αλλά κανείς δεν αντιμετωπίζει δυσκολία με αυτό. Αντίθετα, ο καθένας το απολαμβάνει στο έπακρο. Με πόνο στην καρδιά, μετά από οκτώ μέρες έντονης απόλαυσης, αποχαιρετώ την Άνδρο, με την όμορφη φύση και τους φιλικούς και φιλόξενους ανθρώπους. Αυτές ήταν οι διακοπές που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Αυτό ήταν, άραγε, το τέλος των περιπετειών μου στην Άνδρο; Όχι, ήταν μόνο η αρχή. Αυτό το συναίσθημά μου δεν χάνεται όταν γυρίζω σπίτι. Οι σκέψεις μου παραμένουν στην Άνδρο και αμέσως σχεδιάζω να επιστρέψω σύντομα. Το «μικρόβιο» της Άνδρου μού έχει επιτεθεί. Όταν μιλάω με άλλους γι’ αυτό, με κοιτάζουν περίεργα. «Τι έγινε; Μολύνθηκες από κάποιο μικρόβιο όσο ήσουν στην Άνδρο:» με ρωτούν συχνά. Δεν μπορώ παρά να το επιβεβαιώσω.Δεν έχω άλλη λέξη γι’ αυτό. Από τότε που βρέθηκα για πρώτη φορά στην Άνδρο ένιωσα ότι πρέπει να επιστρέφω ξανά και ξανά σε αυτό το πανέμορφο νησί. Δεν μπορώ να κάνω αλλιώς. Το δηλώνω:είμαι ερωτευμένος με ένα νησί.”