Andros Routes 9: Ένδεκα χιλιόμετρα στα υψηλά!
Φωτογραφίες: Μαρία Λαμπριάδου, Δέσποινα Πέττα, Άννα Βούλγαρη
Την Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2021 πραγματοποιήσαμε τη δεύτερη πεζοπορία μας μέσα στο 2021. Η διαδρομή νο.9, που ξεκινά από τις Στραπουργιές και φτάνει μέχρι τ’ Απροβάτου, έχει πολλά σημαντικά σημεία να μας αποκαλύψει τέσσερα όμως από αυτά θα μας μείνουν αξέχαστα: η εικόνα της Χώρας από τον Άνω Πιτροφό, ο ίλιγγος στη θέα της Παλαιόπολης, η Πούντα που γλυκά μπαίνει στη θάλασσα και φυσικά ο καταρράκτης!
Στραπουργιές – Μαίνητες – Άνω Πιτροφός – Μελίδα
Ο καιρός ήταν πολύ καλός, ηλιόλουστη μέρα, χωρίς αέρα, θερμοκρασία ιδανική για πεζοπορία. Το μονοπάτι ξεκινά κοντά στο γήπεδο. H στενή οδηγεί γλυκά σε μικρά ρέματα, ανεβαίνει σκάλες, ανηφόρες ανάμεσα σε βελανιδιές, ελιές, πλατάνια, φτέρες και έχει δεξιά και αριστερά αριστουργηματικές ξερολιθιές! Η Χώρα όσο το μονοπάτι οδηγεί προς τον Πιτροφό γίνεται μια μοναδική εικόνα…
Πάνω από τις Μαίνητες, το Σκανταλόρεμα και μέχρι τον Πιτροφό η βλάστηση είναι πυκνή. Στον Πιτροφό το τοπίο γυμνώνεται, οι αιμασιές γίνονται κάμποι, ανοίγει ο ορίζοντας. Σε όλη την περιοχή συναντάμε πολλά πέτρινα ντουλάπια μελισσών και ακόμα περισσότερα κελιά και κονάκια.
Φαρδιά στράτα – Προφήτης Ηλίας – Πηγή της Φλέας
Μετά τη Μελίδα κοντά στον Προφήτη Ηλία (πυλώνες της ΔΕΗ) σμίξαμε με τις μεγάλες, φαρδιές, ίσιες πλάκες. Κοντά στην πηγή κάναμε στάση για ένα μεζέ. Μετά από τόσο δρόμο ένας κεφτές ήταν σαν… super food! Η Πρόεδρος του Συλλόγου Μαινήτων Δέσποινα Πέττα μας κέρασε τους ωραιότατους πατατοκεφτέδες που είχε φτιάξει, επίσης μας κέρασε βολάκι, παξιμάδια και… ρακί! (για να πάρουμε κουράγιο)
Ο καιρός είχε ήδη αλλάξει, ο ουρανός βάρυνε και τα σύρματα από τους πυλώνες μαστίγωναν τον αέρα. Λίγο πριν δούμε την Παλαιόπολη λίγοι περπατούσαν με… κοντομάνικα!
Στην Άνδρο την Κυριακή μπορεί να μην είχε αέρα αλλά εκεί πάνω φυσούσε γερά! Οταν αρχίσαμε να κατεβαίνουμε προς Παλαιόπολη η υψηλή ξερολιθιά στα αριστερά προστάτευε από τη θέα του κενού και τον ίλιγγο του ύψους. Στα σημεία που η ξερολιθιά χαμήλωνε… τυλιγμένη σε μια πράσινο – γαλάζια γάζα φάνηκε η Παλαιόπολη! Μια φορά αρκεί για να μην ξεχαστεί ποτέ αυτή η εικόνα.
Το μονοπάτι συνεχίζει να έχει πλάκες και πλατύσκαλα μέχρι τον Καταρράκτη, που παρόλη την ανομβρία κρατούσε πεισματικά λίγο νερό για να μην απολέσει το εμβληματικό του όνομα… Καταρράκτης της Παλαιόπολης!
Κάπου εκεί… έτσι ξαφνικά… αρκετά μετά τον καταρράκτη, όταν είχαμε μπει στ’ Απροβάτου το μονοπάτι χάθηκε και έγινε χωματόδρομος. Ένας ατέλειωτος χωματόδρομος που έκανε τον τερματισμό να φαντάζει μακρινός. Τα χιλιόμετρα ξαφνικά βάρυναν τα πόδια, ο αέρας φυσούσε και το μόνο ενδιαφέρον ήταν η θέα των νησιών που ξεπρόβαλλαν στο πέλαγο και η Πούντα. Τα τελευταία χιλιόμετρα, τα περπατήσαμε γιατί μας περίμενε το νόστιμο φαγητό της ταβέρνας!
Η πεζοπορία φυσικά δεν είχε μόνο περιπατητικό χαρακτήρα, κόψαμε αρκετά κλαδιά δέντρων ώστε να γίνει πιο άνετη η διέλευση, τσεκάραμε τη σήμανση, μαζέψαμε αρκετά σκουπίδια, ειδικά από τα σημεία που το μονοπάτι ήταν κοντά σε οικισμούς… αλλά το κυριότερο περπατήσαμε, γευματίσαμε, βγάλαμε φωτογραφίες, γυρίσαμε σπίτια μας με εκείνη την υπέροχη ικανοποίηση πως περάσαμε μια όμορφη μέρα.
Ευχαριστούμε όσους βοήθησαν, συμμετείχαν σε αυτή την όμορφη πεζοπορία. Να είμαστε καλά, σας περιμένουμε στην επόμενη, μέχρι τότε ας ονειρευτούμε τα μέρη που διαβήκαμε!
Περισσότερες φωτογραφίες:
#androsroutes
