Παρουσίαση :

 Εγκαταλελειμμένα θρανία και καρέκλες δημοτικών σχολείων των χωριών, χρησιμοποιημένα οικοδομικά υλικά, πέτρες απο ερειπωμένες οικοδομές, πευκοβελλόνες πριν την καύση, και ασβέστης.

Ευτελή υλικά και άχρηστα αντικέιμενα, υλικά χωρίς εμπορική η αισθητική αξία, στοιβαγμένα η πεταγμένα, ορατά σε πολλά σημεία του νησιού, θα χρησιμοποιηθούν εφέτος απο τους πέντε καλλιτέχνες του ΕΠΙΤΟΠΟΥ 2014 για να στηθούν οι πολυδιάστατες εγκαταστάσεις στην γνωστή διαδρομή του χωριού Λειβάδια.

Υλικά με δυνατές συμβολικές αναφορές στην εγκατάλειψη χώρων και των λειτουργικών τους αντικειμένων,

ευτελή φυσικά υλικά που αναδεικνύονται μέσα απο την μετατροπή τους σε έργα τέχνης, ερωτηματικά που τίθενται με τις ανορθόδοξες επέμβασεις των καλλιτεχνων στο φυσικό τοπίο.

Και βεβαίως, η συμμετοχή των παιδιών του δημοτικού σχολείου Άνδρου, τα οποία καλούνται για δεύτερη συνεχή χρονιά να συμμετέχουν προσφέροντας το υλικό που θα είναι φράσεις διαλεγμένες απο το αγαπημένο τους βιβλίο, για να δημιουργηθεί μια διαδραστική επέμβαση την ημέρα των εγκαινίων.

 EvaT. BONY

Ζει και εργάζεται στο Παρίσι.

Η σχέση του χρόνου στον τόπο είναι το κεντρικό θέμα της ιδέας αυτής.

Η σχέση αυτή εκφράζεται μέσα από τη καταγραφή ακολουθείας αριθμών που συνεχίζεται από την μια χρονική περίοδο στην άλλη, απο τον ένα τόπο στον άλλο, συνδέοντας τους νοηματικά και αισθητικά.

Μέτα το ξεκίνημα στην Ανδρο το καλοκαίρι του 2013 ( 2 έως 443 ) η καταγραφή της ακολουθείας συνεχίστηκε σε πεζοδρόμιο του Παρισιού ( 449 έως 557 ) διέσχισε ένα κήπο στην Ελβετία (563 έως 659), και επιστρέφει στην Ανδρο για δεύτερη συνεχή .

Η καταγραφή της σειράς των στοιχείων θα συνεχιστεί στην Δεξαμενή. Kάθε χρονιά θα προστίθεται, μια νέα γραμμή αριθμών, παράλληλη στη προηγούμενη, που διαβρώνεται απο τον χρόνο και σβήνει, μέχρι πλήρους κάλυψης του κτίσματος.

Με τον τίτλο Μέγα-Ποιήμα , η καλλιτέχνης θα παρουσιάσει ένα δεύτερο έργο βασισμένο σε κείμενο που θα αποτελείται απο φράσεις που θα επιλέξουν τα παιδιά του δημοτικού σχολείου απο το αγαπημένο τους βιβλίο.

Το κείμενο αυτό θα έχει την μορφή ποιήματος που θα διαβαστεί την ημέρα των εγκανίων .

Protos. Eγκατάσταση insitu. Ασβέστης.                                 Protos. Eγκατάσταση insitu. Ασβέστης,

Λειβάδια, Aνδρος , Ελλάς. 2013                                               FondationLouisMoret, Martigny, Ελβετία 2014

Mάρθα ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ

Έχοντας ως αφετηρία το έργο το του Daniel Defoe “Robinson Crusoe”, η καλλιτέχνης ξεκίνησε να δουλεύει με τις πευκοβελόνες ως πρώτη ύλη από το 2010. Έκτοτε, έχει δημιουργήσει ποικίλες εγκαταστάσεις in situ, συμπεριλαμβανομένου μια θωρακισμένη Mercedes S500 στην γκαλερί Ιλεάνα Τούντα και το έργο ” Περικλής του Σαίξπηρ ” που είχε στηθεί κατα μήκος του φουαγέ του Εθνικού Θεάτρου. Η δουλεία που θα παρουσιαστεί στην Άνδρο στα πλαίσια του Επιτόπου, αποτελεί συνέχεια αυτού του διαλόγου, αυτή τη φορά σε άμεση επαφή με το φυσικό περιβάλλον. Τοποθετώντας τις πευκοβελόνες σε μάζα με μια χρονοβόρα και λεπτομερής διαδικασία, η καλλιτέχνης αναπαριστά αντικείμενα πολυτελείας σε φυσικό μέγεθος. Η ίδια η πευκοβελόνα αντίστοιχα αποτελεί υλικό απόρριψης ενώ συμβολίζει την ευθραυστότητα, την ταπεινότητα αλλά και τον Μεσογειακό πολιτισμό.

Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.

Séverine HUBARD

H νέα γαλλίδα καλλιτέχνιδα Séverine Hubard δημιουργεί πολυδιάστατες εγκαταστάσεις με ασυνήθιστα υλικά σε πολλαπλές  ποσότητες. Καταφέρνει να μετατρέψει σε γλυπτό το πιο κοινό η άχρηστο αντικείμενο με μόνη προϋπόθεση να έχει στην διάθεση της μια μεγάλη ποσότητα του ίδιου του αντικειμένου. Αυτοχαρακτηρίζεται ως καλλιτέχνης  χωρίς εργαστήριο αφού εμπνέεται από την αρχιτεκτονική, την κλίμακα, το φως, τα υλικά, την ιστορία, το περιβάλλον στο οποίο καλείται δουλέψει. Έχει δουλέψει σε πολλά μέρη του κόσμου αλλά για πρώτη φορά έρχεται να δουλέψει στην Ελλάδα, στην Άνδρο.

Ζει και εργάζεται στην Γαλλία και την Αργεντινή

Séverine HUBARD. Village, 2009 7,5m x 9,5m Hauteur : 11m. Métal, balzalin, goudron, lambris © S. Hubard

Musée National de Strasbourg.

ΑπόστολοςΚΑΡΑΚΑΤΣΑΝΗΣ

Η insitu εγκατάσταση που θα παρουσιαστεί στο Επιτόπου είναι μία λεπτομερή κάτοψη ενός σπιτιού σε φυσικό μέγεθος, φτιαγμένη στο έδαφος από τις πέτρες της περιοχής. Το ύψος των ‘τοίχων’ είναι τέτοιο ώστε να παραπέμπει ταυτόχρονα σε ερείπια αλλά και σε θεμέλια. ‘Ετσι, το παρελθόν το παρόν και το μέλλον συνυπάρχουν. Η φυσική απώλεια των προσωπικών μας χώρων καταφυγής και δράσης, δεν συνεπάγεται την διαγραφή τους και από μέσα μας. Το σπίτι, οι σχέσεις, οι πατρίδες μας όταν καταρρέουν παραμένει το είδωλο τους να αιωρείται σαν φάντασμα πάνω από τα συντρίμμια. Στα έργα Οn-off και Μαζί, το στοιχείο της κάτοψης, αν και με διαφορετικά υλικά στο κάθε έργο, υπηρετεί τον ίδιο ρόλο. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.

On-off, 2008 Κάτοψη καμμένου σπιτιού

 Paul Sοuviron

Ζει και εργάζεται στην Γαλλία

Make the bridge / Κτίζοντας γέφυρες

Εγκατασταση πολυδιάστατη  η οποία θα δουλευτεί in situ με άξονα το παλιό γεφύρι στον ποταμό.

Μια συμβολική τοποθέτηση με μια ευθραυστη κατασκευή, απο χρησιμοποιημένη οικοδομική ξυλεία. Ο καλλιτέχνης αναφέρεται σε έννοιες οπως πλαισιώνω, αναστηλώνω, διατηρώ, εννοιες που έχουν να κάνουν με την χρονική στιγμή μεταξύ της δημιουργίας και κατάστασης ερειπίου.

  Installation garden shed / cabane de jardin 2009

 Για περισσότερες πληροφορίες για τις προτάσεις των καλλιτεχνών 2014 ( www.epitopou.com )