Τρομάρχια κυκλική, η γοητευτική άγρια πλευρά της Άνδρου
Κείμενο: Άννα Καλατζή
Φωτογραφίες: Μαρία Λαμπριάδου, Gerard Kramer, Κλειώ Μεεντίζ, Άννα Βούλγαρη
Παρά τον άστατο και νεφελώδη καιρό της Κυριακής, η απόφαση να τολμήσουμε τη πραγματοποίηση της πεζοπορίας φροντίδας στη κυκλική διαδρομή τρομαρχίων (tr1), μας αποζημίωσε. Ο καιρός εξελίχθηκε στο καλύτερο δυνατό για τη πεζοπορία και οι συμμετέχοντες ξεκίνησαν στις 11.00 το πρωί από το μοναστήρι της Τρομαρχιανής με κατεύθυνση από τα νότιο- ανατολικά προς τα δυτικά για να καταλήξουμε ξανά στις 14.30 στο Μοναστήρι! Η πεζοπορία ήταν διαδραστική στο πεδίο, αφού οι εθελοντές του Andros Routes θέλησαν να μυήσουν τους 40 συμμετέχοντες στο τρόπο φροντίδας του μονοπατιού.
Πεζοπορία φροντίδας
Εθελοντές και περιπατητές χωρίστηκαν σε ομάδες εργασίας και με τα σύνεργα στο χέρι ξεκίνησαν ένα βιωματικό περίπατο. Άλλοι κλάδευαν , άλλοι μέριαζαν πεσμένες πέτρες στο διάβα τους, άλλοι μάζευαν σκουπίδια και άλλοι φρόντιζαν για τη βελτίωση της σήμανσης της διαδρομής! Η αλληλεπίδραση ανθρώπου και τοπίου ήταν εκπληκτική και η εμπειρία που ο καθένας εισέπραξε αποζημιωτική!
Απ’ τις Χάρτες (και όχι μόνο) στα Τρομάρχια…
Το μονοπάτι γέμισε με ανθρώπους απ όλα τα μέρη της Άνδρου από τη Βόρεια πλευρά του Γαυριου μέχρι τη νότια του Κορθίου και από τη δυτική μέχρι τη κεντρική και ανατολική μεριά, καταγόμενοι ή μη από το νησί αλλά και από την Αγγλία, την Ολλανδία και τη Σουηδία. Όλοι μαζί, επισκέπτες περιστασιακοί, περιπατητές, φίλοι και εθελοντές του Andros Routes, συνθέτοντας ένα παράξενα αρμονικό ανθρωπολογικό παζλ, ξεχυθήκαμε με τα κλαδευτήρια, τις τσάπες , τα σήματα και τις κόλλες σε αυτό το απίστευτο τοπίο του νότου. Δεν μπορούσε βέβαια να παραληφθεί η αναφορά στους εθελοντές του Andros Routes που ήταν “επιτετραμμένοι” στο να μαγνητίζουν με το φακό τους τις ομορφιές που το μονοπάτι βήμα βήμα απλόχερα ξετύλιγε μπροστά τους.
Η Πίσω Μεριά
Από τη τραχιά γη με την απίστευτη θέα στις νοτιοδυτικές απότομες ακτές με τους βραχώδεις σχηματισμούς, η στενή του μονοπατιού μας οδήγησε σιγά σιγά μέσα από κονάκια, αλώνια και απίστευτα ξηρολιθικά αριστουργήματα της πάλαι ποτέ κτηνοτροφικής και γεωργικής ενασχόλησης των κατοίκων της περιοχής, σε εκπληκτικούς ελαιώνες που στέκουν με αυστηρή συμμετρία πάνω στις αιμασιές και αγναντεύουν τα χωριά της πίσω Μεριάς!
Από τις “άγριες πέτρες” στις “ήρεμες αιμασιές”
Το ξηρό και άνυδρο τοπίο μας εξέπληξε ευχάριστα με τις ρεματιές που έκρυβε στο διάβα μας. Ασπαλάθοι, θυμάρια, σχίνα, πουρνάρια, πικροδάφνες και ελαιόδεντρα αιώνων μαζί με τα χειροποίητα έργα των ξερολιθιών, που στέκουν σε πείσμα του χρόνου για να μας φωνάζουν τον ιδρώτα και το μόχθο των παππουδων μας, συνθέτουν το τοπίο που διατρέχει το μονοπάτι , το οποίο διαβήκαμε και με ευγνωμοσύνη δέχθηκε τη φροντίδα μας, δίνοντας πίσω την αγαλλίαση της επαφής του Ανθρώπου με τη Μάνα Γη!
Σε αναμονή της επόμενης πεζοπορίας μας, οι άνθρωποι του Andros Routes ευχαριστούν για τη συμμετοχή του κόσμου στο έργο του και εύχονται να είστε καλά !
Μοναστήρι Παναγίας της Τρομαρχιανής
Η Μονή μοιάζει με φρούριο, έχει περίτεχνο τέμπλο, εξαιρετικές αγιογραφίες και περιβάλλεται από κονάκια. Γιορτάζει τη Δευτέρα του Πάσχα. Αν βρεθείτε στο νησί εκείνη την ημέρα μην χάσετε το πανηγύρι στα Τρομάρχια!
Ακόμη πιο πολλές φωτογραφίες:
#androsroutes
