Γαύριο-Άνω Γαύριο SOS : Η διαδρομή εισόδου στο δίκτυο μονοπατιών της Άνδρου χρειάζεται… αγάπη

το μονοπάτι

η Αγία Σοφία

Το έργο μας προχωράει… ο χειμώνας ήταν δύσκολος, χιόνια, νερά πολλά, σπασμένα κλαριά δένδρων στα μονοπάτια κι η ζέστη απότομη έκανε τα φρέσκα χόρτα να θεριέψουν σε όλα τα μονοπάτια. Τρέχουμε να προλάβουμε έγκαιρα για την ετήσια συντήρηση όλων των διαδρομών, δίνοντας προτεραιότητα στις πιο γνωστές και χρησιμοποιούμενες διαδρομές. Κι εν τω μεταξύ μεμονωμένοι περιπατητές και group πεζοπόρων από Ολλανδία, Αγγλία, Γαλλία κ.α. χώρες είναι εδώ και περπατούν τις διαδρομές του νησιού. Σε κάθε πεζοπορία ελέγχου και συμπλήρωσης σήμανσης που πραγματοποιούμε όλο τον τελευταίο μήνα συναντούμε περιπατητές. Είναι γεγονός… ο πεζοπορικός τουρισμός αυξάνεται στην Άνδρο. Όμως έχουμε ακόμη δρόμο πολύ και μακρύ…και προπαντός δουλειά με τους κακούς μας εαυτούς …

Αφορμή για το κείμενο αυτό η χθεσινή πεζοπορία προκειμένου να ολοκληρώσουμε τη σήμανση και να πραγματοποιήσουμε έλεγχο στα τμήματα της διαδρομής 14 από Γαύριο-Άνω Γαύριο-Αγία Ελεούσα-Προφήτη Ηλία-Σταυρό-Αμόλοχο (Μπλιομέτι). Στο τμήμα Μπλιομέτι-Σταυρός-Άνω Γαύριο όλα καλώς ας πούμε, εξαιρώντας βεβαίως το γυμνό τοπίο από τις αλλεπάλληλες πυρκαγιές στη ράχη μεταξύ Άνω Αγίου Πέτρου και Άνω Γαυρίου. Το τμήμα Μπλιομέτι-Σταυρό καθαρίσαμε προ μερικών μηνών με χορηγία από τις πωλήσεις χειροποίητων σαπουνιών της Ελένης Κουρτέση (Soap by Eleni) και σε αυτό χτες τοποθετήσαμε με τη βοήθεια των εθελοντών μας Βασίλη Κουρή και Νίκου Αυγουστή σήμανση με μικρά μεταλλικά πινακιδάκια καθ’ όλο το μήκος της διαδρομής μέχρι το Άνω Γαύριο.

Όμως μεγάλους προβληματισμούς και απογοήτευση γεννά το τμήμα από Αγία Ελεούσα-ταφείο Άνω Γαυρίου-κάμπο Γαυρίου. Το τμήμα αυτό που στη μεγαλύτερη έκταση του ήταν φραγμένο είχε πέρσι τέτοια εποχή διανοιχθεί με τη βοήθεια εργατικών χεριών από την Polembros. Η φετινή εικόνα του άκρως απογοητευτική. Το ότι τα νερά της βροχής οδηγήθηκαν με τις κατασκευές δρόμων στην περιοχή εντός του μονοπατιού κι ότι μεγάλο τμήμα του μοιάζει με ρέμα μας ήταν από πέρσι γνωστό.  Σε πολλά σημεία του δικτύου μονοπατιών έχει υιοθετηθεί αυτή η ίδια κακή πρακτική να οδηγούνται τα όμβρια ύδατα στις παλαιές «στενές» επιταχύνοντας τη φθορά τους. Το ότι το μονοπάτι χρειαζόταν την ετήσια συντήρηση επίσης γνωστό, πολύ περισσότερο λόγω της απότομης ζέστης και του γεγονότος ότι σε διάφορα σημεία του τρέχει νερό. Όμως, το ότι το μονοπάτι Γαύριο-Άνω Γαύριο θα φραζόταν μόνιμα με μεταλλικά πλέγματα και θα γινόταν σκουπιδότοπος των παρακείμενων κατοικιών είναι πρόσφατη εξέλιξη. Περπατώντας χτες νιώσαμε, αν μη τι άλλο, πίκρα. Κάθε λογής μπάζα, πεταμένα μπουκάλια, μεταλλικά κουτάκια αναψυκτικών και μπύρας, πακέτα τσιγάρα, μια μεγάλη μεταλλική σκουριασμένη σόμπα, πλέγματα αιχμηρά να εξέχουν παντού κι ένα τμήμα του μονοπατιού φραγμένο μόνιμα με διπλά σύρματα, όλα τα παραπάνω που σε συνδυασμό με υποχωρήσεις αιμασιών συνιστούν μια απαράδεκτη εικόνα. Και πάνω από όλα αντανακλούν έλλειψη αγάπης. Έλλειψη αγάπης για τους δρόμους, που χρησιμοποιούσαν οι προηγούμενες γενιές, έλλειψη εκτίμησης για τα συγκινητικά αυτά χειροποίητα έργα. Ακόμη κι αν κάποιος ισχυριστεί το σύνηθες δηλαδή πως άλλαξαν τα δεδομένα κι έχουμε τώρα τους αμαξιτούς δρόμους, πως οι παλαιοί αυτοί δρόμοι δεν έχουν πια αξία για την καθημερινότητα μας, νομίζω κανείς δεν θα αρνηθεί πως ο πεζοπορικός τουρισμός είναι μια μορφή τουρισμού, που θέλουμε στο νησί. Άνθρωποι που επισκέπτονται την Άνδρο άνοιξη, φθινόπωρο και χειμώνα, που ενδιαφέρονται για τη φύση, για τον πολιτισμό και την ιστορία για την τοπική της γαστρονομία και τα τοπικά προϊόντα θα πρέπει να είναι ευπρόσδεκτοι στο νησί.

Αναρωτιέμαι στ’ αλήθεια αν είμαστε έτοιμοι για την περίφημη ευρωπαϊκή πιστοποίηση των μονοπατιών στην Άνδρο. Δεν έχει κανένα νόημα άνθρωποι να χορηγούν βοήθειες, εργατικά χέρια, υλικά, άνθρωποι να προσφέρουν εθελοντικά το χρόνο και την ενέργεια τους για να διατηρήσουν τα μονοπάτια καθαρά και με σήμανση ώστε να είναι προσβάσιμα από κατοίκους και επισκέπτες και κάποιοι να τα αντιμετωπίζουν σαν να είναι σκουπιδότοποι.

Επιχειρώ  να μπω στα παπούτσια του ξένου περιπατητή της διαδρομής 14 από Γαύριο προς Άνω Γαύριο… τι νιώθω ;  μεγάλη απονιά και έλλειψη αγάπης…. Εισπράττω αδυναμία των ανθρώπων που κατοικούν και χρησιμοποιούν το χώρο να αντιληφθούν την ομορφιά που τους περιβάλλει……

Στ’ αλήθεια θέλουμε η Άνδρος να κρατήσει τον κόσμο που έρχεται για περπάτημα και να αποκτήσει κι άλλον; Μπορούμε; Είμαστε διατεθειμένοι να αλλάξουμε αυτές τις κακές συνήθειες; Δεν αρκούν ευχές, μπράβο, φυλλάδια, διαφημίσεις και κάθε λογής ενέργειες προώθησης και προβολής. Θέλει δουλειά… !

Η διαδρομή από το Γαύριο προς το ταφείο του Άνω Γαυρίου έχει τη δική της ιστορία και σήμερα εκμπέμπει SOS. Στενά και μόνο από τη σκοπιά του τουρισμού η σημασία της έγκειται στο ότι είναι η διαδρομή εισόδου στο δίκτυο μονοπατιών της Άνδρου, η πρώτη που κάποιος μπορεί να περπατήσει φτάνοντας στο νησί. Οφείλουμε να τη γνωρίσουμε και να τη φροντίσουμε.

Σας προσκαλούμε λοιπόν:

Την Κυριακή 17 Μαΐου 2015 στις 9.30’ δράση φροντίδας μονοπατιού νο 14

από το Γαύριο στο Άνω Γαύριο.

Απαραίτητη η δήλωση συμμετοχής 2 μέρες πριν, ώστε να πετύχουμε καλύτερο δυνατό συντονισμό.